بایک فیتینگ

تنظیم دوچرخه به دلایل مختلفی مفید است، از جمله رفع مشکلات جزئی ناشی از آسیب‌دیدگی یا بهبود کارایی رکاب زدن، که در نهایت باعث می‌شود تا از زمان خود روی دوچرخه نهایت لذت را ببرید!

ما خدمات تنظیم دوچرخه را با قیمتی منصفانه ارائه می‌دهیم. بله، می‌توانستیم 2 برابر این مبلغ هزینه دریافت کنیم (همان‌طور که بسیاری از فعالان این حوزه انجام می‌دهند). برای اطلاع از هزینه‌های بایک فیتینگ میتوانید فرم رزرواسیون موجود در ابتدای این صفحه را مشاهده کنید.

تنظیم دوچرخه مانند تست فنی خودرو است – این تنظیمات فقط برای همان لحظه و متناسب با سطح تناسب اندام و توانایی فعلی شما معتبر هستند. اگر انعطاف‌پذیری یا قدرت شما به‌طور چشمگیری بهبود یابد، یا برعکس، دچار آسیب شوید یا فشارهای زندگی باعث شود که زمان کمتری برای دوچرخه‌سواری داشته باشید، احتمالاً باید برخی از تنظیمات را تغییر دهید تا با شرایط جدید سازگار شوید.

هدف ما دو چیز است:

• تنظیم دوچرخه را به فرآیندی تبدیل کنم که بتوانید حداقل سالی یک بار انجام دهید.
• به شما کمک کنیم تا یاد بگیرید که بدن شما چگونه تغییر می‌کند و چگونه می‌توانید موقعیت خود را به بهترین شکل ممکن تطبیق دهید و بهبود دهید.

یک تنظیم معمولی بین نیم تا یک ساعت طول می‌کشد. در برخی موارد، به‌ویژه برای حل مشکلات طولانی‌مدت بدنی یا تنظیم موقعیت جدید برای مسابقات تایم‌تریل (TT) ممکن است نیاز به چندین جلسه مشاوره و تمرین داشته باشیم.

همه تنظیمات دوچرخه بر سه اصل کلیدی متمرکز هستند:

• قدرت
• آیرودینامیک
• راحتی

ممکن است بتوانید در یکی یا دو مورد از این سه اصل به موفقیت برسید، اما معمولاً این کار به قیمت قربانی کردن اصل سوم تمام می‌شود. بنابراین، ما به شما کمک خواهیم کرد تا اولویت‌های خود را مشخص کنید. بیشتر افراد به دنبال راحتی هستند، ولی ما در هر سه حوزه به شما کمک خواهیم کرد.

علاوه بر اینکه تنظیمات لازم را روی دوچرخه‌تان انجام خواهیم داد، زمان زیادی صرف آموزش شما خواهیم کرد تا بتوانید قدرت خود را افزایش دهید، احساس راحتی بیشتری داشته باشید و موقعیت آیرودینامیکی بهتری کسب کنید.

تنظیم دوچرخه فقط یک علم نیست، بلکه یک هنر است! موقعیت ایده‌آل شما روی دوچرخه را نمی‌توان صرفاً با فرمول‌های ریاضی تعیین کرد. این فرمول‌ها ممکن است شما را تا 85٪ به موقعیت صحیح نزدیک کنند، اما تفاوت بین "نزدیک" و "کاملاً درست" بسیار زیاد است!

تمامی فرمول‌های تنظیم دوچرخه دارای نقص هستند، زیرا قادر به در نظر گرفتن فاکتورهای غیرقابل اندازه‌گیری مانند احساسات شما، اهداف شخصی، سطح انعطاف‌پذیری و آسیب‌های احتمالی نیستند. بنابراین، هنر تنظیم هندسه دوچرخه شامل شروع از اصول ایده‌آل و سپس تطبیق آن‌ها با هر دوچرخه‌سوار به‌صورت جداگانه است، بدون اینکه فرض کنیم همه افراد مانند یک دوچرخه‌سوار حرفه‌ای 21 ساله با قد 183 سانتی‌متر و 35 ساعت تمرین هفتگی هستند! حقیقت این است که این سطح از توانایی فقط مختص 0.01٪ از افراد است، در حالی که 99.99٪ مشتریان به تنظیمی نیاز دارند که متناسب با شرایط واقعی آن‌ها باشد.

اولین گام در تنظیم دوچرخه، بررسی وضعیت پاها و ارتباط آن‌ها با پدال‌ها است. ما به دقت ثبات و هم‌راستایی پاها را از طریق مچ، زانو و مفصل ران بررسی می‌کنیم.

برای دوچرخه‌سوارانی که مسافت‌های طولانی‌تر را طی می‌کنند یا شدت تمرینات خود را افزایش داده‌اند، هرگونه ناهماهنگی باعث درد و فشارهای غیرضروری خواهد شد. اما این مشکلات را می‌توان با تنظیم دقیق موقعیت کلیت‌ها (پل) روی کفش و قرارگیری مناسب پنجه و پاشنه برای انتقال حداکثری قدرت به حداقل رساند.

گاهی اوقات، برای برخی دوچرخه‌سوارانی که به دلیل شکل خاص مفصل ران و زانو نیاز دارند پاهایشان در وضعیت بازتری قرار بگیرد، از اکستنشن محور پدال (pedal axle extensions) استفاده می‌کنیم تا موقعیت ایده‌آل را برای آن‌ها ایجاد کنیم.

پس از تعیین تراز و هماهنگی پاها و تأثیر نحوه رکاب زدن بر موقعیت کلی بدن، مرحله بعدی تنظیم زین است.

• ارتفاع زین – کلید تولید قدرت است. اما ارتفاع ایده‌آل زین بستگی به سطح مهارت و نوع دوچرخه‌سواری شما (جاده‌ای یا آفرود) دارد.
• زاویه زین – قانون کلی می‌گوید که زین باید صاف و موازی با زمین باشد. اما این قانون، همیشه قابل اجرا نیست!

همیشه نه!

روی دوچرخه‌های شخصی خودم، زین‌ها باید کاملاً صاف باشند، چون موقعیتم یک موقعیت تهاجمی و مشابه مسابقه‌دهندگان حرفه‌ای است. اما این قاعده برای همه صدق نمی‌کند.

در 15 سال گذشته، نظرم درباره زاویه زین کاملاً تغییر کرده است، به دو دلیل:

• شکل زین‌ها تغییر کرده است – هر زین، قسمت صاف خاص خود را دارد و موقعیت آن روی زین‌های مختلف متفاوت است.
• انعطاف‌پذیری کمتر در دوچرخه‌سواران میانسال و تازه‌کار – بسیاری از افراد بالای 40 سال که اخیراً به دوچرخه‌سواری روی آورده‌اند، انعطاف‌پذیری کمتری در ستون فقرات و مفاصل ران دارند.

این یعنی در برخی موارد، لازم است دماغه زین را چند درجه پایین بیاوریم (گاهی حتی تا 7 درجه) تا وضعیت راحت‌تری برای دوچرخه‌سوار ایجاد شود. تا زمانی که این زاویه باعث نشود فشار اضافی به دست‌ها وارد شود یا تنش غیرضروری در شانه‌ها ایجاد کند، تغییر زاویه زین می‌تواند کاملاً منطقی و مفید باشد.

تنظیم موقعیت افقی زین برای ایجاد تعادل پویا روی دوچرخه ضروری است تا وزن بدن به‌طور مناسبی بین دو چرخ توزیع شود. در حالت ایده‌آل:

• 35 تا 40 درصد وزن روی چرخ جلو
• 60 تا 65 درصد وزن روی چرخ عقب

این توزیع وزنی باعث می‌شود که هنگام عبور از پیچ‌ها، حس هماهنگی کامل با دوچرخه داشته باشید و بازخورد دقیقی از مسیر دریافت کنید. در غیر این صورت، ممکن است دچار کم‌فرمانی (Understeering) یا بیش‌فرمانی (Oversteering) غیرمنتظره شوید که باعث کاهش کنترل و افزایش استرس در هنگام دوچرخه‌سواری خواهد شد.

موقعیت فرمان دوچرخه به سبک و سرعت دوچرخه‌سواری، میزان انعطاف‌پذیری بدن و آسیب‌های احتمالی بستگی دارد.

• دوچرخه‌سواران مسابقه‌ای، معمولاً بدن را کشیده نگه می‌دارند تا عضلات بالاتنه را به‌طور کامل درگیر کرده و عملکرد بهتری داشته باشند.
• اما دوچرخه‌سواران تفریحی، این موقعیت را بیش از حد تهاجمی و خسته‌کننده می‌دانند.

هدف من ایجاد تعادل بین راحتی، قدرت و آیرودینامیک، همراه با حفظ پایداری فرمان است. قرارگیری نامناسب دست‌ها روی فرمان – چه خیلی جلوتر از محور چرخ جلو و چه خیلی عقب‌تر از آن – باعث ناپایداری در کنترل فرمان می‌شود.

موقعیت دست‌ها را به گونه‌ای تنظیم شود که:

• فرمان‌پذیری طبیعی و پایدار ایجاد شود.
• حالت راحتی برای دوچرخه‌سوار فراهم گردد.

همچنین آموزش بخش مهمی از فرآیند تنظیم دوچرخه است. یادگیری تکنیک‌های حرفه‌ای دوچرخه‌سواری، تأثیر زیادی در تعیین موقعیت ایده‌آل شما دارد. بسیاری از دوچرخه‌سواران، از عضلات بالاتنه خود به‌درستی استفاده نمی‌کنند و این باعث کاهش راندمان رکاب زدن و افزایش فشار بر بدن می‌شود.