دوچرخه
قطعات
پوشاک
لوازم جانبی
سرویس و نگهداری
اخبار
تعمیر و نگهداری
تغذیه
تناسب اندام
راهنمای خرید
کاوش
گالری
مهارت
نقد و بررسی
ناگفته هایی از نکات فنی جاده های شنی توسط اولی بکینگزیل (Oli Beckingsale)؛ از کنترل سرعت و مدیریت چسبندگی تا برخورد فنی‌تر و مقابله با صعودها و نزول‌ها.
ما عاشق جاده‌های شنی هستیم، اما اگر از جاده به این محیط سخت بیایید، گاهی اوقات می‌تواند مسیری کاملاً متفاوت باشد. برای سهولت در وفق دادن خودمان با مسیر، با اولی بکینگزیل صحبت کردیم تا چند نکته حرفه‌ای را به نا یاد دهد.
بکینگزیل یک حرفه‌ای بازنشسته با ۱۶ سال تجربه در دوچرخه‌سواری کوهستان حرفه‌ای، سیکلوکراس و مسابقات جاده‌ای است. او در سه بازی المپیک و ۱۷ مسابقات جهانی شرکت کرده است. از زمان بازنشستگی، او به یک مربی تبدیل شده است، بنابراین او بهترین فرد برای آموزش اصول دوچرخه‌سواری در خارج از جاده است.
در اینجا چهار نکته اساسی بکینگزیل برای شروع سریع و ایمن دوچرخه‌سواری در جاده‌های شنی آمده است.
فهرست مطالب
با سرعت کم شروع کنید
وقتی صحبت از چسبندگی می‌شود، در یک دوچرخه جاده‌ای، بسیار واضح است: یا با جاده چسبندگی دارید یا ندارید. احساس عدم چسبندگی کامل نادر است، اما ترسناک است و بازیابی آن بسیار دشوار است.
در خارج از جاده، یک منطقه خاکستری بزرگ وجود دارد که دوچرخه حرکت می‌کند، اما اشکالی ندارد. مناطقی دارای مناطق سست خواهند بود اما دوباره به یک منطقه‌ی سخت باز خواهید گشت و لاستیک‌ها کمی چسبندگی پیدا خواهند کرد، اما برای عادت کردن به آن زمان می‌برد تا به مسیر عادت کنید.
برای شروع، از مسیرهای فنی دوچرخه‌سواری کوهستان خودداری کنید و به جاده‌های جنگلی، راه‌های اسب‌سواری و مسیرهای نگهداری شده بچسبید. زمانی را صرف کنید تا به احساس حرکت دوچرخه خودتان عادت کنید. یاد بگیرید چقدر زمان می‌برد تا کاهش سرعت دهید و چقدر می‌توانید ترمزها را بگیرید قبل از اینکه چسبندگی از دست برود.
به طور خلاصه، ابتدا یاد بگیرید که دوچرخه در جاده‌های شنی چگونه رفتار می‌کند، سپس به فکر استفاده از این مهارت‌ها در زمین‌های فنی‌تر باشید.
پیچیدن
مهم‌ترین چیز در پیچیدن در جاده‌های شنی این است که سرعت خود را قبل از رسیدن به پیچ تنظیم کنید. ترمز گرفتن در حین پیچیدن مقدار چسبندگی شما با زمین را کاهش می‌دهد.
بنابراین، هنگام نزدیک شدن به یک پیچ، زمین را بررسی کنید و تصمیم بگیرید که با چه سرعتی باید به آن نزدیک شوید تا به طور ایمن آن را بگیرید. قبل از رسیدن به پیچ تا آن سرعت ترمز بگیرید، سپس ترمزها را رها کنید و دور بزنید.
هنگام پیچیدن، پای خارجی خود را به موقعیت ساعت ۶ روی پدال‌ها پایین بیاورید و تا جایی که می‌توانید وزن خود را از طریق آن پا به پدال منتقل کنید. این کار وزن بدن شما را به طور متناسب بین چرخ‌های جلو و عقب متعادل می‌کند و کمک می‌کند دوچرخه به خوبی پیچ را بگیرد.
مسیرهای خشن و شیب‌دار
وقتی مسیرها خشن‌تر، سنگی‌تر یا شیب‌دارتر می‌شوند، باید بیشتر به تکنیک خود فکر کنید. مهم‌ترین کار این است که چند اینچ از زین خود بلند شوید. روی پدال‌ها بایستید با زانوها و آرنج‌های خمیده و آرام.
وقتی مسیرها خشن‌تر می‌شوند، پاشنه‌های خود را پایین نگه دارید و سعی کنید بار روی دستان خود را کم کنید. بگذارید دوچرخه زیر شما جابجا شود در حالی که بدن شما ثابت و آرام می‌ماند.
در شیب‌های تند، سعی کنید لگن و محور پایین دوچرخه را به صورت عمودی تنظیم کنید. لگن شما باید تقریباً به طور مستقیم بالای محور پایین باشد. در نزول‌های تند، این به این معنی است که شما کمی به عقب روی دوچرخه جابجا خواهید شد.
صعود
در جاده، می‌توانید با صعودتان برخورد بسیار فیزیکی داشته باشید، دوچرخه را به طرفین کشیده و وزن خود را به جلو و عقب بر روی دوچرخه منتقل کنید. در صعودهای شنی، این کار جواب نمی‌دهد. مگر اینکه توزیع وزن خود را ثابت نگه دارید، برای حفظ چسبندگی مشکل خواهید داشت.
وزن خود را روی زین نگه دارید و تا حد ممکن به طور مداوم پدال بزنید. برای ایجاد نیروی بیشتر، به یک دنده کمی سخت‌تر از جاده تغییر دهید تا گشتاور چرخ عقب را افزایش دهید.
اگر در حال مقابله با یک صعود بسیار شیب‌دار هستید و چرخ جلو شما از زمین بلند می‌شود، در زین بمانید، اما آرنج‌های خود را بیشتر خم کنید و تنه خود را به دسته‌ها نزدیک‌تر کنید.
